بیش از دو هزار و ۳۰۰ چهره علمی و دانشگاهی آمریکا، از جمله دارندگان جایزه نوبل، نشان ملی علوم و مدال فیلدز، در نامه‌ای از جو بایدن خواستند برای جلوگیری از «سرکوب وحشیانه» و کشته شدن دانشجویان معترض در ایران اقدام فوری انجام دهد.
در این نامه سرگشاده آمده است: «تاریخ جنبش دانشجویی در ایران غنی است و این جنبش در صف مقدم تلاش‌های مردم ایران برای آزادی و مردم‌سالاری بوده است.»
این چهره‌های علمی با اشاره به اینکه جنبش دانشجویی در ایران پیش از انقلاب ۵۷ و پس از آن تلاف جانی زیادی را متحمل شده نوشتند: «ما از شما می‌خواهیم که برای جلوگیری از این تلفات و از دست رفتن جان‌ها اقدام فوری کنید.»
امضاکنندگان این نامه که در میان آنها ۱۰ برنده جایزه نوبل و ۴۲۵ استاد ایرانی حضور دارند، از جو بایدن خواستند تا زمانی که همه ناقضان حقوق بشر در ایران پاسخگو نشده‌اند، هرگونه مذاکره با رژیم ایران را متوقف کرده و از هرگونه لغو یا کاهش تحریم‌های جمهوری اسلامی پرهیز کند.
این نامه تاکید کرد: «هر گونه حمله به آزادی یک جامعه دانشگاهی، به منزله حمله به آزادی همگان است.»
امضاکنندگان نامه با اشاره به اینکه نیروهای امنیتی اعتراضات در بیش از ۱۷۰ شهر ایران و ۱۰۰ دانشگاه کشور را با خشونت سرکوب کرده‌اند، هشدار دادند: «در حالی که صدها نفر کشته و هزاران نفر بازداشت شده‌اند، سرکوب رژیم شدیدتر می‌شود.»
این نامه تاکید کرد: «در حالی که مردم ایران در تلاش برای رسیدن به استقلال و خوداتکایی هستند، از شما می‌خواهیم حق جهانی آنها را برای دفاع از خود به رسمیت بشناسید.»
از سوی دیگر، بیش از ۵۰۰ پژوهشگر در کمپینی خواستار آزادی همه کنشگران و دانشجویان زندانی در ایران شدند و از جامعه علمی جهان خواستند، صدای مردم باشند.
از سوی دیگر، چهل وکیل دادگستری ایران در بیانیه‌ای با عنوان «اکثریت مطلق مردم ایران، نظام جمهوری اسلامی را دیگر نمی‌خواهند» از وکلا و حقوقدانان خواستند که به عنوان «فرزندان ملت به صحنه بیایند.»
در دومین ماه خیزش سراسری مردم ایران، دانشگاه‌های سراسر کشور به یکی از کانون‌های اصلی اعتراضات تبدیل شده، و دانشجویان با وجود سرکوب شدید نیروهای امنیتی و لباس شخصی، با تجمعات گسترده و سایر شیوه‌های نافرمانی مدنی، بر خواست مردم ایران تاکید می‌کنند.