منصوره سگوند، دانشجوی حقوق که به شکلی مشکوک جان باخته، پستی در حمایت از وریا غفوری داشته که در آن نوشته است: «فوتبال تمام می‌شود ولی با‌شرف زندگی کردن ماندگارت می‌کند. هر پست و مقامی که داشته باشی روزی به پایان می‌رسد، ولی شرافت و انسانیت همیشه باقی خواهد ماند.»
او در ادامه نوشته است: «جوری زندگی کنیم که اسممان با جسممان خاک نشود.»
در آگهی درگذشت منصوره سگوند که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، آمده است که مراسم تشییع و تدفین او روز سه‌شنبه ۱۶ خرداد در روستای ریگ‌سفید بخش زاغه در خرم‌آباد برگزار می‌شود.
از اعلامیه آگهی درگذشت منصوره سگوند چنین بر می‌آید که دو مراسم یادبود او (سوم و هفتم) در یک روز برگزار می‌شود.
خبر مرگ مشکوک منصوره سگوند، دانشجوی ۱۹ ساله رشته حقوق ساکن آبدانان ایلام در ساعات گذشته با واکنش‌های بسیاری همراه شده است. در حالی که او به عنوان نیروی پلیس افتخاری با فرماندهی انتظامی همکاری می‌کرد، چند هفته پیش در اعتراض به کشتار و سرکوب مردم در جریان خیزش انقلابی با انتشار پستی در صفحه اینستاگرامش از «قطع همکاری با نیروی انتظامی» خبر داده بود.
پیشتر عیسی بازیار، فعال مدنی اهل آبدانان، در صفحه توییتر خود نوشته بود منصوره سگوند، «مامور سابق نیروی انتظامی اهل خرم‌آباد و دانشجوی حقوق دانشگاه آزاد آبدانان بعد از آزادی از بازداشت بدون هیچ بیماری زمینه‌ای با علائم ایست قلبی روز یک‌شنبه ساعت دو بعدازظهر در بیمارستان آبدانان جان باخته است. او مدتی در بازداشت نیروی انتظامی بود.»
در پی انتشار این خبر، خبرگزاری امنیتی تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران به نقل از رییس اورژانس دانشگاه علوم پزشکی ایلام نوشت: «بیمار با ایست قلبی تنفسی و سیانوز در حیاط خانه توسط جمعیت حاضر در محل حادثه به پرسنل اورژانس تحویل داده می‌شود و عملیات احیاء داخل حیاط شروع و سپس داخل آمبولانس تا بیمارستان ادامه می‌یابد و در ساعت ۱۵:۱۵ در حین cpr تحویل بیمارستان می‌شود.»
رییس بیمارستان «رسول اکرم» آبدانان مدعی شده است که سگوند فاقد هر گونه علائم حیاتی بوده است و بلافاصله عملیات احیا (cpr) به وسیله پرسنل اورژانس بیمارستان شروع شده است: «پس از یک ساعت تلاش، متاسفانه این اقدامات درمانی بی‌نتیجه ماند و در ساعت ۱۶:۱۰ دقیقه با دستور پزشک اورژانس، عملیات درمانی متوقف شد.»
منصوره سگوند ساعاتی پیش از جان باختن، در آخرین استوری اینستاگرامی‌‌اش از تهدید خود خبر داده بود: «ما را از مرگ می‌ترسانند. انگار ما زنده‌ایم … تا ابد و یک روز جانم فدای وطن، پاینده ایران»