اسپانیا، نروژ و ایرلند روز چهارشنبه، دوم خرداد، اعلام کردند که کشور فلسطین را از روز پنج‌شنبه آینده هشتم خردادماه ( ۲۸ مه) به رسمیت خواهند شناخت. اسرائیل در واکنشی خشمگینانه، از این اقدام به‌عنوان «پاداش به تروریسم» یاد کرد و سفیران خود در این سه کشور را به اورشلیم فراخواند.
سه کشور اروپایی، این تصمیم را اقدامی با هدف تسریع تلاش‌ها برای تضمین آتش‌بس در جنگ اسرائیل با حماس در غزه توصیف کردند و از دیگر کشورها خواستند که رویکردی مشابه در پیش بگیرند.
جنگ در غزه به هشتمین ماه خود رسیده است و اقدامات دیپلماتیک برای به پایان رساندن آن بی‌نتیجه مانده است تا آنجا که مصر هشدار داده است که ممکن است به فعالیت خود برای میانجیگری بین اسرائیل و حماس برای آتش‌بس و آزادی گروگان‌ها پایان دهد.
آمریکا در واکنش به اقدام این سه کشور بار دیگر بر موضع قبلی خود پافشاری کرد و گفت که تشکیل کشور فلسطین باید از طریق مذاکرات مستقیم و نه به رسمیت شناختن یک‌جانبه تحقق پیدا کند.
پیشتر دولت آمریکا، طرح عضویت کامل فلسطین در شورای امنیت سازمان ملل متحد را با همین استدلال وتو کرد، هر چند پس از آن، این طرح در مجمع عمومی سازمان ملل متحد با اکثریت آرا به تصویب رسید. با این همه، رای مجمع عمومی برای عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل کافی نیست و پیش از آن، شورای امنیت باید چنین امری را تصویب کند.
پدرو سانچز، نخست‌وزیر اسپانیا، روز چهارشنبه در پارلمان این کشور گفت:« ما امیدواریم که اقدام ما و دلایل ما برای چنین کاری به دیگر کشورهای غربی کمک کند که این مسیر را طی کنند، زیرا هرچه بیشتر باشیم قدرت بیشتری برای برقراری آتش بس و دستیابی به آزادی گروگان‌های اسیر در دست حماس خواهیم داشت. این روند می‌تواند به توافق صلح منجر شود.»
یوناس گار استوره، نخست وزیر نروژ، نیز در همین زمینه گفت:«تنها راه حل سیاسی ممکن بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها اجرای سیاست دو کشوری است که این امکان را فراهم می‌ورد آنها در کنار هم در صلح و امنیت زندگی کنند.»
اسپن بارت ایدی، وزیر امور خارجه، گفت که انتظار ندارد این به رسمیت شناختن جنگ در غزه را متوقف کند، اما "یک جزء کلیدی" برای یک ابتکار صلح به رهبری اعراب است.
سیمون هریس، نخست وزیر ایرلند، هم روز چهارشنبه در یک نشست مطبوعاتی در دوبلین گفت که ایرلند حق اسرائیل برای بقا و زندگی در امنیت و صلح با همسایگانش را به صراحت به رسمیت می‌شناسد و خواستار آزادی همه گروگان‌ها است.
تصمیم ایرلند، نروژ و اسپانیا برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین، اسرائیل را خشمگین کرد.
رهبران اسرائیل می‌گویند که به رسمیت شناختن یک کشور فلسطینی به منزله پاداش دادن به گروه حماس برای حمله هفتم اکتبر سال گذشته است.
این حمله سرآغاز حمله اسرائیل به غزه و آغاز جنگ در این باریکه شد.
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، روز چهارشنبه در بیانیه‌ای گفت: «قصد چند کشور اروپایی برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین، پاداشی برای تروریسم است. این یک کشور تروریستی خواهد بود و تلاش خواهد کرد قتل‌عام هفتم اکتبر را بارها و بارها انجام دهد. ما با آن موافقت نخواهیم کرد.»
او افزود:«پاداش دادن به تروریسم، صلح را به ارمغان نخواهد آورد و ما را از شکست دادن حماس نیز باز نخواهد داشت.»
یسرائیل کاتز، وزیر امور خارجه اسرائیل نیز هشدار داد که این تصمیم «عواقب شدیدی» به دنبال خواهد داشت. با این حال، او درباره این عواقب توضیحی نداد، اما بلافاصله دستور بازگشت سفیران این کشور در اسپانیا، نروژ و ایرلند را صادر کرد و آنان را برای رایزنی به اسرائیل فراخواند.
در مقابل، تصمیم این سه کشور اروپایی مورد استقبال تشکیلات خودگردان فلسطینی قرار گرفت. این تشکیلات خودگردانی محدودی را در کرانه باختری اعمال می‌کند. حماس نیز از زمان بیرون راندن تشکیلات خودگردان از این منطقه در سال ۲۰۰۷ بر نوار غزه حکومت می‌کند.
حدود ۱۴۴ کشور از ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل، از جمله چین، روسیه و هند خواهان به رسمیت شناخته شدن کشور فلسطین هستند.
بریتانیا، استرالیا و مالت و اسلوونی به‌عنوان دو عضو اتحادیه اروپا در ماه‌های اخیر اعلام کرده‌اند که ممکن است به زودی از این روند حمایت و پیروی کنند. فرانسه اما اعلام کرده است که شرایط برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین مساعد نیست.
در همین حال، دولت کلمبیا نیز روز چهارشنبه اعلام کرد که به زودی، سفارت خود را در رام‌الله در کرانه باختری که تحت کنترل تشکیلات خودگردان فلسطینی است، افتتاح خواهد کرد.
جنگ غزه، به‌شکلی کم‌سابقه باعث انزوای بین‌المللی اسرائیل شده است. آفریقای جنوبی از این کشور به دادگاه کیفری بین‌المللی شکایت برده و مجادلاتی کم‌سابقه بر روابط اسرائیل با کشورهایی مانند برزیل سایه انداخته است.
نروژ که عضو اتحادیه اروپا نیست، حدود ۳۰ سال پیش میزبان مذاکرات صلحی بود که به پیمان اسلو انجامید که بر اساس آن قرار بود کشوری فلسطینی در سرزمین‌هایی که در جنگ سال۱۹۶۷ به تصرف اسرائیل در آمد، از جمله کرانه باختری، نوار غزه و اورشلیم شرقی منتهی شود.
این پیمان نه تنها اجرایی نشد، بلکه در عمل باعث شد که گروه‌های تندرو در هر دو سو ابتکار عمل را در دست بگیرند.