نرگس محمدی، فعال زندانی حقوق بشر و برنده نوبل صلح، در نامهای با اشاره به قصد سازمان ملل برای برگزاری مراسم یادبود ابراهیم رئیسی در روز دهم خرداد نوشت روز یادبود رئیسی در سازمان ملل به واقع «روز گرامیداشت چوبههای دار، اعدام و کشتار جمعی» علیه مردم ایران است.
محمدی در این نامه که روز دوشنبه هفتم خرداد در اینستاگرامش منتشر شده، نوشت: «وقتی دولتهای جهان، ناقض فاحش حقوق بشر و جلاد تاریخ سرزمین ایران را که تا روز مرگش ابزار سرکوب یک ملت بود، در جایگاهی قرار میدهند که گویی انسانی صلحطلب و دموکرات را از دست دادهاند، دیگر نباید انتظار داشت که دیکتاتورها، سرکوبگران، ناقضان حقوق بشر، شکنجهگران و جلادان مرگآفرین دیگری در جاهای دیگر جهان سر برنیاورند.»
با وجود انتقادها از پیامهای تسلیت مقامهای برخی کشورها برای مرگ رئیسی، جدول اعلامشده برنامه جلسات مجمع عمومی سازمان ملل نشان میدهد که قرار است در هفتاد و هشتمین مجمع عمومی این سازمان، مجلس یادبودی برای رئیسی در روز ۱۰ خرداد برگزار شود.
پیش از این در روز سوم خردادماه شیرین عبادی، حقوقدان و برنده نوبل صلح از سازمان ملل خواست این جلسه را لغو کند و نهادهای زیردست خود را به مسخره نگیرد.
اکنون، نرگس محمدی، دیگر زن ایرانی برنده نوبل صلح، با اشاره به نیمه برافراشته شدن پرچم سازمانملل برای مرگ رئیسی تاکید کرده که وقتی ناقضان حقوق بشر مشاهده میکنند در روز مرگشان پرچم سازمان ملل نیمهبرافراشته و سیاستمداران و دولتمردان جهان تسلیتگو میشوند، صدای مردمان معترض بیپناه و تحت ستم به دیوار «روابط دیپلماتیک» و «اقدامات مسبوق به سابقه» دولتها خواهد خورد.
روز دوشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد برای مرگ رئیسی و همراهانش در ایران یک دقیقه سکوت اعلام شد و پرچم سازمان ملل در مقر آن واقع در نیویورک، نیمهافراشته شد.
محمدی در نامه خود با انتقاد و ابراز تاسف عمیق از عملکرد سازمان ملل برای بزرگداشت رئیسی خاطرنشان کرد که گشودن در این سازمان به عنوان ملجا ملل برای یادبود رئیسی، «بستن دردآلود در شکسته پایگاه حقوق بشر در این سازمان جهانی است».
او با ابراز نگرانی برای مردم ایران و تنها ماندن حقوق بشر و بیصدا ماندن صلح، در بخش دیگری از نامهاش با اشاره به نقش رئیسی در کشتار مخالفان در دهه ۶۰ خورشیدی افزود او در سالهای اخیر که با انتخاباتی حداقلی دولت جمهوری اسلامی نامیده شد در سرکوب و کشتار معترضان در خیزشها و جنبش بعد از کشته شدن مهسا امینی دست داشت و «در جایگاه جنایتکار تاریخ» ایران نشسته است.
پیش از این و به دنبال انتشار خبر سقوط بالگرد حامل رئیسی و کشته شدن او، بسیاری از ایرانیان در داخل و خارج از کشور از این اتفاق ابراز خوشحالی کردند و آن را پیامد سرکوبهای شدید در دوران مسئولیتهای او در چهار دهه اخیر دانستند.
نگاهی به عملکرد رئیسی نشان میدهد او از زمان روی کار آمدن جمهوری اسلامی تا لحظه مرگش در ارتفاعات شمال غرب ایران، به شیوههای گوناگون حقوق مردم را نقض کرده و بهعنوان یکی از مهمترین ناقضان حقوق بشر در ایران شناخته میشود.
«آیتالله اعدام»، «آیتالله قتلعام»، «قصاب تهران» «جلاد ۶۷»، «قاضی مرگ» و «عضو هیات مرگ»، برخی از القابی هستند که مردم به خاطر عملکرد رئیسی به او دادهاند.
محمدی ۱۴ مهر ماه سال گذشته برنده جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۳ شد.
او در سالهای گذشته بارها با عناوین اتهامی مختلف به دلیل فعالیتهای حقوق بشریاش بازداشت، محاکمه و حدود شش سال زندانی شد.