رسول بداقی، فعال صنفی معلمان در نامهای از زندان اوین با اشاره به بازداشتهای خودسرانه، بازجوییها، شکنجههای سفید و زندانیشدن خود و همکارانش در بیش از دو دهه اخیر نوشت که تنها راه رهایی از زیر سلطه مستبدان بیدادگر حاکم را در استقلال جنبش فرهنگیان ایران میداند.
اعمال فشار و تلاش نهادهای مختلف حکومت برای سرکوب معلمان و فعالان صنفی در دو دهه گذشته سابقه داشته اما در سالهای گذشته شمار زیادی از معلمان، بازداشت و با احکام سنگین حبس مواجه شدهاند.
بداقی در نامه خود که در حساب ایکس «شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران» منتشر شده به نقش صداوسیمای جمهوری اسلامی به عنوان همکار و بازوی نیروهای امنیتی و قوه قضاییه برای سرکوب فعالان صنفی اشاره کرده است.
او در این نامه صداوسیما را «بزرگترین مرکز دروغپردازی و بزرگترین تشکیلات فریبکاری، دغلبازی و تجارتپیشگی» توصیف کرده و نوشته که این نهاد «همواره در جنایت و فساد حاکمان شریک و توجیهگر خونریزیها، مالهکش تجاوزها، کشتارها، دزدیها، چپاولها و اعدام جوانان و مبارزان آزاده ایران بوده است.
او در ادامه، قوهقضاییه را هم تابع تصمیم نیروهای امنیتی خوانده و نوشته: «قوه قضاییهای که به اذعان متخصصان حقوقی و قضایی، حتی به اعتراف بازجوها و گواهی دهها هزار محکوم بیگناه، آلت دست نیروهای امنیتی است، چه جای شکایت دارد؟»
رسول بداقی، بازرس کانون صنفی معلمان و عضو شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان است که بارها به دلیل فعالیتهای صنفیاش بازداشت و زندانی شده است.
او آخرین بار در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ در آستانه هفته معلم در ایران بازداشت و از سوی دادگاه انقلاب تهران به پنج سال و شش ماه حبس محکوم شد.
بداقی از آن زمان تاکنون، دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری میکند.
این فعال صنفی معلمان در بخشی از نامهاش با بیان اینکه هرگونه وابستگی خود و تشکیلات صنفی فرهنگیان ایران را به هرگونه حزب، گروه سیاسی، صنفی و سندیکایی در داخل و خارج کشور، جز شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران تکذیب میکند، نوشت که تشکلهای صنفی فرهنگیان را یکی از قدرتمندترین، پایندهترین و اصولیترین تشکیلات مردمنهاد میداند.
او تاکید کرده که دموکراسی پایدار و توسعه متوازن، از راه آموزش و پرورش مستقل از سیاست، مذهب و حزب، بدون تعصب نژادی و جنسیتی بر پایه دستاوردهای علمی نوع بشر، کاملا تجربی، منطقی، با کیفیت و رایگان، قابل دسترسی خواهد بود.
محمد حبیبی، فعال صنفی معلمان در بهمنماه ۱۴۰۲ طی یادداشتی با شرح تلاشها و فعالیتهای صنفی رسول بداقی نوشت که نقش او در تثبیت تشکلهای صنفی معلمان انکارناپذیر است.
جمهوری اسلامی در چهار دهه اخیر فشارهای زیادی بر فعالان صنفی کارگری و معلمان وارد و برایشان احکامی همچون حبس، شلاق و اخراج از کار صادر کرده است.
کنفدارسیون بینالمللی اتحادیههای کارگری هفته گذشته در گزارش سال ۲۰۲۴ خود ایران را در میان «کشورهای قرمزی» قرار داد که در آنها شرایط کارگران بسیار نامطلوب است و هیچ تضمینی برای رعایت و حفظ حقوق سندیکایی وجود ندارد. این کنفدراسیون از بازداشت و صدور احکام حبس طولانی برای معلمان و فعالان صنفی انتقاد کرد.