در جریان میزگرد فرهنگی-تبلیغاتی شبکه دو صدا و سیما، مصطفی پورمحمدی، نامزد انتخابات ریاست جمهوری، با تندی به کارشناس برنامه پاسخ داد که برخی کاربران آن را «ترسناک» خواندند. پورمحمدی در زندگینامه خود اشاره چندانی به سوابق امنیتیاش نمیکند. این سوابق چیست که او را آشفته میکند؟
واکنش پورمحمدی به سوال یکی از کارشناسان تلویزیون مورد توجه کاربران قرار گرفته است.
در بخشی از برنامه میزگرد فرهنگی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری که ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ از شبکه دو پخش شد، پس از آن که کارشناس صدا و سیما از او درباره حضور چهرههای امنیتی در مناصب مدیریتی سوال کرد، پورمحمدی با نگاه و لحنی آمیخته به تهدید به کارشناس برنامه گفت: «شما کیفرخواست علیه نظام امنیتی کشور صادر کردید.»
کارشناس این برنامه شهاب اسفندیاری، رییس دانشکده صدا و سیما است که از سال ۱۳۸۰ به بعد، سمتهای زیادی در سازمان صدا و سیما داشته است. او از جمله نیروهای اصولگرا به شمار میرود که جزو شبکه سخنرانان عمار است.
در این برنامه، اسفندیاری با اشاره به عملکرد دولتهای جمهوری اسلامی از زمان ریاستجمهوری محمد خاتمی تا ابراهیم رئیسی، چندین بار به پورمحمدی به عنوان چهرهای امنیتی طعنه زد.
او با یادآوری حضور چهرههای امنیتی در دو دولت اصلاحات، دوران ریاستجمهوری محمود احمدینژاد و حسن روحانی، از پورمحمدی پرسید آیا به نظر او ورود چهرههای امنیتی به حوزه فرهنگ کاری درست است؟
پس از سخنان اسفندیاری، پورمحمدی با لحنی تهدیدآمیز او را متهم کرد که علیه نظام امنیتی کشور کیفرخواست صادر کرده است. هر چند پورمحمدی بلافاصله سعی کرد با لبخند پاسخ کارشناس را بدهد اما واکنش اولیه او مورد توجه کاربران قرار گرفت.
کارشناس برنامه این سوالات را از شخصی پرسید که بخش بزرگی از دوران کاری خود را در دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی گذرانده است. دورانی که اتفاقا با وقایع و فجایعی مثل «کشتار تابستان ۶۷، قتلهای زنجیرهای و ترور رستوران میکونوس» نیز همراه بوده است.
چرا پورمحمدی برآشفت؟
در زندگینامه خود-نوشتی که پورمحمدی در وبسایتش منتشر کرده، چندان به سوابق امنیتیاش اشارهای نداشته است. او بیشتر به دوران کودکی و پدر خیاط و مادرش که از نوادگان عبدالکریم حائری بوده، پرداخته است.
سوابق سیاسی و امنیتی پورمحمدی بیشتر در خلال مصاحبهها افشا شده است.
بهمن ماه سال ۱۴۰۲ او فاش کرد که پیش از انقلاب ۵۷ قصد داشته از طریق پاکستان به فلسطین و لبنان برود تا برای مبارزات انقلابی، آموزش نظامی ببیند. در همین مسیر هم شناسنامه پاکستانی دریافت کرده است.
سال ۱۳۹۵، زمانی که پورمحمدی وزیر دادگستری دولت روحانی بود، خانواده حسینعلی منتظری، قائم مقام وقت روحالله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، فایلی صوتی از جلسه او را با هیات موسوم به «هیات مرگ» منتشر کرد. هیاتی چهار نفره شامل حسینعلی نیری، حاک شرع، مرتضی اشراقی، دادستان، ابراهیم رئیسی، معاون دادستان و مصطفی پورمحمدی، نماینده وزارت اطلاعات در زندان اوین.
در زمان انتشار آن فایل صوتی، علی مطهری، نماینده وقت مجلس و فرزند مرتضی مطهری از پورمحمدی توضیح خواست اما پاسخ پورمحمدی به نامه مطهری، مثل جوابش در برنامه تبلیغاتی ریاست جمهوری تند بود: «خداوند فرمودند بر کفار رحم نکنید. در طول تمام این سالها یک شب هم بیخوابی نکشیدهام »
تمام زندگی پورمحمدی با سمتهای امنیتی و قضایی عجین بوده است. او از سال ۱۳۶۶ وارد دستگاه امنیتی شد و یکی از اولین ماموریتهایش نمایندگی وزارت اطلاعات تازه تاسیس شده در جریان کشتار تابستان سال ۱۳۶۷ بود.
پور محمدی در سالهای ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۸ به مدت ۹ سال معاون ضد جاسوسی و قائم مقام وزیر اطلاعات بود. دورهای همزمان با قتلهای زنجیرهای و ترور میکونوس.
او درباره قتلهای زنجیرهای صراحتا اعلام کرد آن قتلها «خودسرانه نبوده» است.
پورمحمدی در گفتوگویی با هفتهنامه مثلث (متعلق به علیرضا زاکانی، دیگر نامزد ریاست جمهوری ۱۴۰۳) در سال ۱۳۹۸، برای اولین بار فاش کرد آن قتلها درون سیستم وزارت اطلاعات با مدیریت معاون امنیت که «گرایش چپ» داشته انجام شده است.
پورمحمدی گفت قتلها «با هدف نجات جبهه اصلاحات از ورطه خطرناک» طراحی شده بودند.
با روی کار آمدن علی یونسی، دومین وزیر اطلاعات دولت خاتمی و با اصرار او، پورمحمدی از وزارت اطلاعات کنار گذاشته شد. بعد از سال ۱۳۷۸ هم دیگر در مناصب امنیتی نقش چندانی نداشته اما سابقه امنیتی هرگز او را رها نکرده است.
از پورمحمدی همچنان با عنوان عضو هیات مرگ و معاون وزیر اطلاعات و قائم مقام این وزارتخانه یاد میشود. دورانی که در زندگی خود-نوشت او اشارهای به آن نشده است و وقتی مجری اصولگرای برنامه میزگرد فرهنگی آن را یادآوری کرد، پورمحمدی برآشفت.