ایرانیان کوییر ساکن تورنتو و متحدان آنها یکشنبه ۱۰ تیر یکی از بزرگترین رژههای افتخار جنبش الجیبیتیپلاس ایرانی را با شعار «زن، زندگی، آزادی» در این شهر برگزار کردند.
شرکتکنندگان در این جشن خیابانی شعار «زن، زندگی، آزادی» و «آزادی برای ایران» سر دادند و با نمایش عکسهای افراد کوییر کشتهشده در ایران، درباره شرایط جامعه الجیبیتیپلاس تحت حاکمیت جمهوری اسلامی اطلاعرسانی کردند.
در این رژه افتخار که هماهنگکننده آن سازمان کوییرهای ایرانی سیمرغ بود، رسانهها، جمعهایی از خانوادههای دادخواه، کنشگران سیاسی و فعالان حقوق زنان و کوییر، هنرمندان و درگآرتیستها حضور داشتند.
با توجه به اینکه بیشترین جمعیت کوییرهای ایرانی خارج کشور در کانادا و به ویژه در تورنتو ساکن هستند، این شهر یکی از کانونهای زندگی آزادانه کوییرهای ایرانی و جنبشهای اجتماعی این گروه محسوب میشود.
در حالی که تا پیش از خیزش ژینا، برگزاری رژه افتخار کوییرهای ایرانی در شهرهای مختلف جهان مرسوم نبود و تنها چند مورد از حضور گروههای ایرانی در رژههای افتخار به ثبت رسیده بود، کوییرهای ایرانی در رژه افتخار سال ۲۰۲۳ همزمان با خیزش ژینا، این رژه را در شهرهای مختلف جهان، از جمله در تورنتو، ونکوور، مونترال، اوتاوا، لسآنجلس، پاریس، آمستردام، برلین، هامبورگ، استکهلم و بسیاری نقاط دیگر با شعار «زن، زندگی، آزادی» برگزار کردند.
در همین سال، رژه افتخار کوییرهای ایرانی و متحدان در تورنتو در روز چهارم تیرماه ۱۴۰۲ به عنوان بزرگترین رژه افتخار تاریخ جنبش کوییر ایران تا آن روز، در خاطره جنبش مدنی ایران به ثبت رسید.
کنشگران کوییر ایرانی با اشاره به همبستگی تاریخی جنبش الجیبیتیپلاس با جنبش زنان در مبارزه با آپارتاید جنسیتی، تاکید دارند که امسال نیز پیام معترضان آزادیخواه در ایران را به یکی از پرمخاطبترین جشنوارههای خیابانی جهان میبرند.
با آغاز خیزش مهسا ژینا امینی که یکی از اهداف بنیادین آن مبارزه با آپارتاید جنسیتی است، گستردهترین شکل مبارزات جامعه کوییر ایران شکل گرفت و جامعه مدنی ایران به صورتی بیسابقه در کنار جنبش کوییر ایستاد.
روز ۲۴ آبان ۱۴۰۲ اولین عکس بالا بردن پرچم رنگینکمان در اعتراضات سراسری از آمل منتشر شد و به دنبال آن کارزار «موج رنگین کمان» با تصاویری از بالا بردن پرچمهای رنگین کمان و نمایش بوسه زوجهای کوییر فضای مجازی را پر کرد.
همزمان، کنشگران کوییر در داخل و خارج ایران در تجمعات و نشستهای گروههای مختلف مخالف جمهوری اسلامی حضوری فعال و گسترده داشتند و به بیان مطالبات جامعه الجیبیتیپلاس ایران میپرداختند.
مجموعه این تلاشها باعث شد، تشکلها و چهرههای شاخص سیاسی ایران در حمایت از حقوق جامعه الجیبیتیپلاس در سپهر سیاسی پس از جمهوری اسلامی به صورت علنی اعلام موضع کنند. یکی از شاخصترین این اعلام مواضع در منشور مطالبات حداقلی ۲۰ تشکل صنفی و مدنی مستقل و غیردولتی ایران در روز سهشنبه، ۲۵ بهمنماه ۱۴۰۱ بود که در بند چهارم آن به صراحت درباره لزوم به رسمیت شناختن حقوق جامعه کوییر ایران صحبت شده است.