آیا از آن دسته والدینی هستید که تخت را با فرزندشان شریک می‌شوند یا ترجیح می‌دهید کودک خود را در تخت جداگانه بخوابانید؟ یک کارشناس بهداشت با استناد به آمار می‌گوید ۹۰ درصد والدین در دوره‌ای از فرزندپروری، خواب مشترک در کنار فرزند را تجربه می‌کنند.
خواب مشترک با نوزاد و کودک یا خواباندن او در تخت جداگانه، موضوعی است که همواره نظرات متفاوت و گاه متضادی را برانگیخته است.
بر اساس گزارش گلاسترشایر، آمارهای انستیتوی ملی سلامت و تعالی مراقبت بریتانیا، یونیسف و لالابای تراست، نشان می‌دهند این مساله تنها یک چالش نظری نیست. از هر ۱۰ والد، ۹ نفر در مقطعی از دوران فرزندپروری خود تجربه خواب مشترک با نوزاد را داشته‌اند.
نکته نگران‌کننده این است که ۴۰ درصد این تجربه‌ها به شکل ناایمن انجام شده است.
روث واتس، کارشناس بهداشت و سلامت بر این باور است که متخصصان سلامت نباید تنها والدین را از خواباندن نوزاد در کنار خود منع کنند بلکه وظیفه دارند شیوه‌های درست و ایمن این کار را به آن‌ها یاد بدهند.
واتس که خود تجربه خواب مشترک با هر دو فرزندش را داشته، این روش را «دوست‌داشتنی» توصیف می‌کند و معتقد است که این راه، محیط مناسبی برای رشد مغز کودک و تقویت دلبستگی فراهم می‌کند.
به گفته واتس، بیشتر نوزادان وقتی از بیمارستان به خانه می‌آیند، دوست ندارند در گهواره بخوابند که این مساله می‌تواند پدر و مادر را نگران کند و به آن‌ها احساس ناتوانی در تربیت فرزند بدهد.
سرویس سلامت ملی بریتانیا در دستورالعمل‌های خود تاکید می‌کند ایمن‌ترین مکان برای خواب نوزاد، به‌ویژه در شش ماه نخست زندگی، تخت مخصوص اوست.
خواب مشترک در شرایط خاصی مانند تولد پیش از ۳۷ هفتگی یا وزن کمتر از ۲/۵ کیلوگرم هنگام تولد، به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.
نکته مهمی که واتس بر آن تاکید می‌کند این است که خطر اصلی نه در خود عمل خواب مشترک، بلکه در انجام ناایمن آن است.
او به شدت در مورد خوابیدن با نوزاد روی مبل یا صندلی راحتی هشدار می‌دهد، زیرا این کار خطر سندروم مرگ ناگهانی نوزاد را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
پدر و مادرهایی که سیگار می‌کشند یا الکل، مواد مخدر و داروهای خواب‌آور مصرف می‌کنند، نباید کودک خود را در کنار خود بخوابانند زیرا می‌تواند برای نوزاد خطرناک باشد.
همچنین وقتی والدین خیلی خسته‌اند یا نوزاد تب و بیماری دارد، بهتر است از خواباندن او در تخت مشترک خودداری کنند.
نظرات کاربران درباره توصیه‌های واتس بسیار متفاوت بوده است.
یکی از والدین نوشته که بیش از یک سال است فرزندش را با رعایت همه نکات ایمنی در کنار خود می‌خواباند و از این کار راضی است.
در مقابل، والد دیگری گفته که هرگز این کار را نکرده و با وجود این که برای فرزندش هر کاری می‌کند، تختش را فضایی کاملا شخصی می‌داند و تمایلی برای به اشتراک گذاشتن آن ندارد.
این تفاوت دیدگاه‌ها نشان می‌دهد نمی‌توان یک نسخه واحد برای همه خانواده‌ها پیچید. آنچه مهم است، آگاهی از اصول ایمنی و انتخاب روشی است که هم برای والدین و هم برای نوزاد مناسب باشد.
صرف نظر از روش انتخابی، اولویت اصلی باید تضمین ایمنی کودک باشد.